۱. وقتی به عقیده تان نقدی وارد می شود، برافروخته نمی شوید. می دانید که نقد عقاید شما، حمله به شخصیتتان نیست. حتی از در معرض نقد قرار گرفتن استقبال می کنید، چون دوست دار حقیقت و در نتیجه دوست دار نزدیک تر شدن عقایدتان به حقیقت هستید.
۲. وقتی گفت و گویی بر سر باوری شروع می شود، به دنبال اثبات حقانیت خود و شکست حریف نیستید، بلکه به دنبال نزدیک تر شدن به حقیقت هستید. به بیان دیگر «کندوکاو» را به «اقناع» ترجیح می دهید.
۳. به دنبال دعوت دیگران به باورها و روش زندگی خود نیستید. چون می دانید که انسان ها [در چندین بعد] با هم متفاوت هستندو شما از این تفاوت ها آگاه نیستید. از طرفی می دانید که نمی دانید و آنقدر ها به خود مطمئن نیستید.
۲. وقتی گفت و گویی بر سر باوری شروع می شود، به دنبال اثبات حقانیت خود و شکست حریف نیستید، بلکه به دنبال نزدیک تر شدن به حقیقت هستید. به بیان دیگر «کندوکاو» را به «اقناع» ترجیح می دهید.
۳. به دنبال دعوت دیگران به باورها و روش زندگی خود نیستید. چون می دانید که انسان ها [در چندین بعد] با هم متفاوت هستندو شما از این تفاوت ها آگاه نیستید. از طرفی می دانید که نمی دانید و آنقدر ها به خود مطمئن نیستید.
- ۹۴/۰۲/۱۴
